ققنوس در شهر؛ نگاهی به سرگذشت سوپرخودروهای مرسدس بنز و آنالیز SLS AMG در تهران

به گزارش مجله سرگرمی، مرسدس در اولین گام بعد از جنگ جهانی دوم با معرفی W194 موفقیت شگرفی را در بیشتر مسابقات اتومبیل رانی به نام خود ثبت کند. مرسدس توانست در مسابقه لومانز سال 1952 میلادی قهرمان این رقابت ها گردد.

ققنوس در شهر؛ نگاهی به سرگذشت سوپرخودروهای مرسدس بنز و آنالیز SLS AMG در تهران

به گزارش خبرنگاران به نقل از دیجیاتو، با سرانجام جنگ دنیای دوم و از به جامانده ویرانه های آلمان غربی، شرکت مرسدس بنز که به مدت یک دهه هیچ محصول تازهی را فراوری ننموده بود در طی یک دهه آینده با معرفی 3 خودروی مسابقه ای سرنوشت این شرکت را برای همواره تغییر داد.

مهم ترین رقابت های اتومبیل رانی دنیا یعنی مسابقه 24 ساعته لومانز فرانسه هم بیش از 10 سال به علت جنگ برگزار نشد و با از سرگیری این رقابت سالیانه، نام های تازهی همچون فراری و جگوار به اسم مدعیان اصلی مطرح شده بودند.

مرسدس در اولین گام با معرفی W194 موفقیت شگرفی را در بیشتر مسابقات اتومبیل رانی به نام خود ثبت کند. مرسدس توانست در مسابقه لومانز سال 1952 میلادی قهرمان این رقابت ها گردد. در ادامه مرسدس از 300 SLR که خودروی قدرتمندتری به نسبت W194 بود را برای مسابقات استقامت همچون لومانز و میلامیگا رونمایی کرد.

300 SLR یک خودروی مسابقه ای کامل بود و توانست در مسابقه میلامیگا 1955 رتبه اول و دوم را کسب کند اما تصادف یکی از 300 SLR حاضر در مسابقه 24 ساعت لومانز در همان سال که منجر به مرگ 83 نفر و مجروح شدن 180 نفر شد. سرانجامی بر حضور ستاره پر فروغ آلمانی در رقابت های اتومبیل رانی برای سه دهه آینده بود. اما این تازه شروع مرسدس برخواسته از جنگ بود.

مکس هافمن به اسم نماینده مرسدس در آمریکا پس از مشاهده پتانسیل خودروهای مسابقه ای این شرکت، پیشنهاد داد تا مدل شهری W194 هم به وسیله مرسدس بنز ساخته گردد و این خودرو به جای اروپا در آمریکا و نمایشگاه نیویورک رونمایی گردد. مدیر وقت مرسدس بنز با این پیشنهاد موافقت می نماید.

300SL در نمایشگاه نیویورک 1954 به دنیایان معرفی گردید. شاسی فضایی، تعلیق مستقل هر چهار چرخ، بدنه آلومینیومی، موتور 6 سیلندر خطی با حجم 3 لیتر و سیستم تزریق مستقیم سوخت، روغن کاری کارتل خشک در بخش فنی از 300SL یک خودروی شهری با باطنی کاملا مسابقه ای ساخته بود. اما مهم ترین نکته این خودرو زبان طراحی بی مانند آن بود.

درب های موسوم به گالوینگ باعث شدند تا 300SL را به اسم یکی از مهم ترین خودروهای دهه 50 میلادی و شاید تاریخی ترین محصول مرسدس بنز پس از جنگ دنیای دوم لقب داده گردد. مرسدس در ابتدا مدل کوپه را فراوری کرد و پس از آن مدل رودستر 300SL را با قدرت بیشتر فراوری کرد. کاپوت کشیده خودرو در کنار فضای کوچک اتاق و شکل کلی بخش انتهایی خودرو و سقف که حالتی تخم مرغی دارد متفاوت از هر خودروی دیگر مرسدس بنز تا آن موقع بود.

ابروهای کناری که از بدنه بیرون زده شده است تنها به علت مسائل آیرودینامیکی به وسیله طراحان قرار داده نشده بلکه از حرکت جریان آب به سمت شیشه ها جلوگیری می نماید. لغت SL هم که مخفف Super-Leicht سبک وزن بودن این خودرو را نشان می دهد. مرسدس بنز هر دو مدل 300SL را با مدل W113 که قیمت پایین تری داشت جایگزین کرد. در این بین هم مدل مقرون به صرفه قیمت تر 190SL تنها به صورت رودستر فراوری شد تا علاقه مندان بتوانند با قیمت پایین تر خودروی محبوب خود را خریداری نمایند.

در سه دهه بعدی سری SL به فراخور زمان در نسل های مختلفی به وسیله مرسدس بنز فراوری شد و به خصوص مدل های رودستر آن علاقه مندان بسیاری را به سمت خود جذب کرد.

در این بین اما هیچگاه یک سوپراسپرت واقعی با عملکردی در حد خودروهای مخصوص اتومبیل رانی از سوی مرسدس بنز همچون آن سه گانه درخشان مرسدس در دهه 50 میلادی فراوری نشد.

در این بین مرسدس با همکاری مشترک مک لارن بار دیگر نام SLR را زنده کرد و از آن جا که مک لارن در مسابقات فرمول یک حضور داشت و از قوای محرکه مرسدس بنز استفاده می کرد این همکاری مشترک شکل گرفت و قرار شد مک لارن در بخش شاسی و سیستم تعلیق خودرو کار کند و مرسدس هم قوای محرکه در خور این مدل را فراوری کند.

این خودرو به صورت اختصاصی برای مرسدس در خاک انگلستان و مقر فعلی مک لارن فراوری شد. SLR که به موتور 8 سیلندر 5.4 لیتری سوپرشارژ شده مجهز بود با حدبیشتر قدرت 617 اسب بخار و 780 نیوتن متر گشتاور در مدل پایه آن را می توان جانشین به نسبت شایسته ای برای 300 SLR افسانه ای لقب داد.

پس از گذشت حدود نیم قرن ازرونمایی 300SL و ترک مسابقات فرمول یک به طور مستقیم. مرسدس در سال 2010 با بازگشت به مسابقات فرمول یک با راننده افسانه ای یعنی مایکل شوماخر و نیکو رزبرگ آلمانی بار دیگر آمده بود تا برگی دیگر از تاریخ این شرکت عظیم را رقم بزند. اما نکته مهم تر بازگشت دوباره محصول افسانه ای مرسدس یعنی 300SL بود.

مرسدس در سال 2010 از SLS با درب های گالوینگ به اسم جانشین خلف 300SL رونمایی کرد. SLS به طور کامل به وسیله بخش محصولات رده بالای این شرکت یعنی AMG ساخته شده است. لغت SLS هم مخفف Super Leicht Sport است. مرسدس در ادامه حیاط این محصول، مدل های مختلفی از آن را فراوری کرد. به طور مثال در سال 2012 مرسدس از نسخه تمام الکتریکی آن تحت یک مدل کانسپت در نمایشگاه پاریس رونمایی کرد.

در نهایت نسخه رده بالای Black Series با فراوری محدود به وسیله مرسدس بنز فراوری شد که امروزه ارزش و قیمت بسیار بالایی دارد. در هر صورت SLS در سال هایی که قوانین واردات به سختی چند سال اخیر نبود. در تعداد کمتر از انگشتان یک دست و با شرایط و مجوزهای خاص که به وسیله دولت قبل داده شده بود در ایران عرضه شد و در ادامه دو نسخه Black Series هم از آن به کشور ما راه پیدا کرد. در هر صورت شرایطی دست داد تا در یک روز بارانی، ساعاتی را با یکی از اولین SLS های راه پیدا نموده به کشورمان بگذرانیم و در ادامه به توضیح این بازگشت تاریخی و این خودرو خواهیم پرداخت.

پروژه طراحی SLS از سال 2005 شروع شد. مارک فترستون به اسم رهبر طراحی بیرونی شرکت مرسدس در ابتدا یک مدل ¼ از این خودرو را به اسم گالوینگ تازه طراحی کرد. در ادامه شش مدل ¼ به وسیله تیم طراحی مرسدس بنز طراحی شد. در نهایت یکی از این مدل ها انتخاب و یک مدل سایز واقعی از آن پس از 6 ماه ساخته شد و مرسدس تقریبا به مدلی که در پی آن بود رسید.

مارک فترستون درباره طراحی این خودرو می گوید: ما در پی یک طراحی بدون زمان همچون 300SL بودیم. ما فقط یک سوپرخودرو مدرن و امروزی نمی خواستیم. بلکه باید هم به گذشته خود وفادار می بودیم و هم در پی نسل تازهی از مشتریان بودیم. برای این کار ما از طراحی هواپیماهای مختلف و جت های جنگنده الهام گرفتیم. به خصوص در بخش طراحی داخل اتاق، من به کاکپیت های مختلفی نگاه کردم. طراحی و جایگاه خاص شیشه جلو نشان دهنده بخشی از این الهام گیری است.

اگر بخواهیم توصیفی کوتاه از طراحی بدنه SLS داشته باشیم می توان آن را آشنای غریبه دانست.

جلو پنجره خودرو مشخصا یادآور 300SL است. کاپوت بلند بالای آن طولی در حدود 2 متر دارد و در دو طرف بدنه طرح آبششی با دو خط افقی دیده می گردد. این طرح در دو طرف کاپوت خودرو هم کار شده است و به نوعی نقش خروجی هوا را بازی می نماید.

درب های گالوینگ افسانه ای این بار با چاشنی انفجار کار شده در لولاهای آن مجهز شده اند تا امکان جدا شدن درب ها در زمان چپ شدن خودرو به روی سقف را ممکن می سازد تا سرنشینان بتوانند با ایمنی بیشتری از خودرو خارج شوند. گرچه همین سیستم در حدود 40 کیلوگرم به وزن خودرو افزوده است.

در بخش انتهای خودرو گرچه فرم کلی سپرهای کناری از خطوط نرم همچون 300SL بهره می برد اما بدون شک این بخش بیشترین تغییرات را به نسبت 300SL داشته است. خطوط تند و تیز بر روی درب صندوق دیده می گردد.

چراغ عقب با کشیدگی خاصی کار شده اند در بخش پایینی سپر هم از طرح مثلثی سه گانه و خروجی اگزوز با قاب کرومی استفاده شده است. بر روی درب صندوق هم اسپویلر متحرک که نقش ترمز هوایی را هم بازی می نماید قرار داده شده است. پیش از این مرسدس بنز در مدل SLR از اسپویلر متحرک بهره گرفته بود. حتی آینه های دو طرف هم بر روی درب گالوینگ قرار داده شده که کاملا مشابه با 300SL است.

در داخل اتاق اولین چیزی که توجه شما را جلب می نماید. ستون های ضخیم SLS به نسبت 300SL است. تونل گیربکس که بین دو سرنشین واقع شده است و محل عبور شفت اصلی انتقال قدرت به چرخ های عقب است دو جایگاه را از یکدیگر جدا می نماید. فرمان خودرو به صورت D-cut طراحی شده است و طرح پشت آمپری دارای دو بخش اصلی سرعت سنج و دور سنج موتور است. در بین این دو یک صفحه نمایش دیجیتال واقع شده است.

اهرم تعویض دنده در بخش مرکزی کنسول قرار گرفته است و در کنار آن کلیدهای مربوط به تنظیمات سریع خودرو همچون کلید استارت، دکمه AMG، تنظیم صدای اگزوز، حالت رانندگی واقع شده است و همچون تمامی محصولات دیگر مرسدس شاهد کار شدن پد و کلید تنظیمات خودرو در همین بخش هستیم. در بخش بالایی کنسول هم صفحه نمایش مرکزی واقع شده است که خروجی تهویه مطبوع دایروی شکل هم در دو طرف آن کار شده است.

مرسدس در بخش قوای محرکه از موتورV-8 با کد M 159 در نقش قلب تپنده SLS استفاده کرد. این موتور با حجم دقیق 6.208 cc توانایی فراوری حدبیشتر قدرت 563 اسب بخار در حدبیشتر دور 6800 و حدبیشتر گشتاور 650 نیوتن متری در در دور 4750 را دارد. مرسدس برای کاهش هرچه بیشتر مرکز ثقل SLS از سیستم روغن کاری خشک (Dry Sump) در این موتور استفاده نموده است.

قوای محرکه SLS آرایش transaxle دارد. در این آرایش موتور تا جای ممکن عقب تر از محور جلو قرار داده می گردد و به وسیله یک شفت قدرت فراوریی موتور به دفرنسیال عقب ارسال می گردد. اما مرسدس برای به حدبیشتر رساندن توازن وزنی به صورت هوشمندانه ای جعبه دنده 7 سرعته دو کلاچه نیمه اتوماتیک را به محور عقب انتقال داده است. بعلاوه مرسدس برای کاهش وزن هرچه بیشتر شفت قدرت را به کلی از فیبرکربن ساخته است.

ترمزهای SLS هم به صورت استاندارد از نوع دیسکی و آهن پرداخت شده هستند که در جلو برابر 390 میلی متر و در عقب برابر 360 میلی متر هستند. کلیپر ترمز جلو دارای 6 پیستون آلومینیومی و کلیپر عقب دارای 4 پیستون است. سایز چرخ های عقب هم 20 اینچی و چرخ های جلو از نوع 19 اینچی هستند.

سیستم تعلیق هم در جلو و عقب از نوع دو بازوی جناغی است. بعلاوه این خودرو از محدود نماینده لغزش دیفرانسیل بهره می برد. در نهایت وزن آن به 1620 کیلوگرم می رسد.

مرسدس SLS اما عاری از مشکل نبود. به علت طراحی خاص بدنه ورود و خروج از آن راحت نبود و با قرار گیری بروی جایگاه عملا بدون بلند شدن امکان بستن درب های خودرو نبود.

دید رو به بیرون خودرو به علت کاپوت بلند بالای آن چنان جالب خوب نبود و دید عقب هم شرایط مشابهی دارد و با این که جایگاه از تنظیمات برقی برخوردار است اما در رانندگی های طولانی مدت چندان راحت نیست. SLS دارای سه حالت مختلف رانندگی یعنی راحت، اسپرت و اسپرت پلاس است و با انتخاب دکمه AMG در کنار دست راننده تنظیمات خودرو در تهاجمی ترین حالت ممکن قرار می گیرد.

به طور کلی SLS یکی از راحت ترین سوپراسپرت ها به تعداد می رود و می تواند مناسب ترین گزینه برای رانندگی در جاده های طولانی باشد اما جایگاه های آن همانطور که پیش تر گفتیم این راحتی را پس از مدتی از شما صلب می نماید. گرچه در مدل های بعدی همچون GT و Black Series مشکل جایگاه ناراحت و تنظیمات آن بهبود زیادی پیدا کرد.

فرمان خودرو راننده را از شرایط محور جلو و میزان چسبندگی لاستیک ها مطلع می نماید اما شرایط وزنی آن ممکن است راننده را کمی گیج کند. شاسی تمام آلومینیومی سفت و سخت و تعلیق مناسب و موتور قدرتمند AMG می تواند تمام چیزی باشد که از یک سوپرخودرو GT انتظارش را دارید.

اما در واقعیت مسئله کمی فرق دارد. در ابتدای عرضه، SLS خودروی محبوب جرمی کلارکسون با مشکل انتقال قدرت بر روی زمین روبرو شد. در واقع SLS بیش از حد رفتاری سرکشانه از خود نشان می داد و محور عقب آن به مدد گشتاور بسیار زیاد به سرعت دچار بیش فرمانی و از دست دادن چسبندگی می شد. جعبه دنده 7 سرعته دو کلاچه هم عملکرد چندان صحیحی از خود نشان نمی داد و تاخیر در تعویض دنده به خصوص در زمان سنگین کردن دنده ها مشهود بود.

اما موتور خودرو بین دورهای 4000 تا 7000 rpm عملکرد خارق العاده ای از خود نشان می دهد و همان چیزی است که از یک محصول ساخت AMG انتظار دارید. در شتاب گیری های ثانویه SLS قدرت خود را نشان می دهد و کیلومتر تعداد را به سرعت در می نوردد.

در واقع SLS بیش از آن که یک خودروی مخصوص پیست های اتومبیل رانی همچون اجداد خود باشد، مناسب یک رانندگی تند و تیز به نظر می رسد.

گرچه مرسدس در مدل های قدرتمند تر یعنی GT و به خصوص مدل فراوری محدود Black Series این مسائل را به میزان بسیار زیادی حل کرد و در ادامه با اتمام فراوری SLS و معرفی AMG GT با قیمت پایین تر، اما قابلیت های بسیار زیاد در پیست های اتومبیل رانی و همینطور جاده های شهری، به یکی از برترین سوپرخودروهای فعلی بازار و رقیب بسیار قدرتمند و سرسختی برای مدل های مختلف پورشه 911 تبدیل شده است. مدل مسابقه ای SLS هم در رقابت های GT3 شرکت و در رقابت 24 ساعته اسپا در بلژیک به قهرمانی رسید.

armeniaro.ir: تور ارمنستان ارزان قیمت، تور لحظه آخری ایروان

anasi.ir: آناسی | مجله خانه و خانواده، راهنمای سبک زندگی و آشپزی

azatweb.ir: مجله آزات وب | مجله آموزشی توسعه اسکریپت های تحت وب

منبع: جام جم آنلاین
انتشار: 22 آذر 1400 بروزرسانی: 22 آذر 1400 گردآورنده: kurdeblog.ir شناسه مطلب: 155621

به "ققنوس در شهر؛ نگاهی به سرگذشت سوپرخودروهای مرسدس بنز و آنالیز SLS AMG در تهران" امتیاز دهید

امتیاز دهید:

دیدگاه های مرتبط با "ققنوس در شهر؛ نگاهی به سرگذشت سوپرخودروهای مرسدس بنز و آنالیز SLS AMG در تهران"

* نظرتان را در مورد این مقاله با ما درمیان بگذارید