بهره گیری گوشی ها از دوربین 100 مگاپیکسلی اصلا ایده خوبی نیست

به گزارش مجله سرگرمی، 5 سال بعد از اینکه نوکیا لومیا 1020 همراه با دوربین 41 مگاپیکسلی عرضه شد، سال گذشته شاهد معرفی گوشی های مجهز به دوربین 40 مگاپیکسلی بودیم. از آن موقع این رقابت شدت پیدا نموده و شرکت هایی مانند هواوی، شیائومی و دیگران به ارائه دوربین های 48 مگاپیکسلی روی آورده اند. اخیراً، یکی از مقام های ارشد کوالکام طی یک مصاحبه اعلام نموده که سنسورهای 64 و 100 مگاپیکسلی هم در راه هستند.

بهره گیری گوشی ها از دوربین 100 مگاپیکسلی اصلا ایده خوبی نیست

در حقیقت، او طی مصاحبه گفته که تا آخر سال 2019 می توانیم انتظار عرضه گوشی های مجهز به چنین دوربین هایی را داشته باشیم. بهره گیری گوشی ها از سنسور 100 مگاپیکسلی یا بالاتر، اصلاً ایده خوبی به حساب نمی آید و در ادامه به این موضوع می پردازیم.

چرا رزولوشن دوربین گوشی ها تا این حد افزایش پیدا کرد؟

سنسور دوربین گوشی های هوشمند با توجه به نوع طراحی و بدنه این گجت ها، باید بسیار باریک و کوچک باشند. کوچک شدن آن ها بدین معناست که اندازه کلی پیکسل ها-که نور را دریافت می نمایند-هم باید کاهش پیدا نمایند. پیکسل ها هرچقدر کوچک تر باشند، نسبت به پیکسل های بزرگ تر قادر به دریافت نور کمتری خواهند بود و این تفاوت به خصوص در محیط های کم نور تا حد زیادی نمود پیدا می نماید. تا مدتی قبل، تولیدنمایندگان برای سنسور دوربین های موجود در گوشی به ناچار دو گزینه پیش روی خود داشتند؛ تعداد زیادی پیکسل کوچک (رزولوشن بیشتر ولی عملکرد ضعیف در محیط های کم نور) یا تعداد کمتری پیکسل های بزرگ تر (رزولوشن کمتر که عملکرد بهتری در محیط تاریک دارد).

اما در چند سال گذشته، به لطف فناوری ترکیب پیکسل یا pixel-binning دست آن ها بازتر شده است؛ در این فناوری، پیکسل ها با یکدیگر می توانند ترکیب شوند تا به اصطلاح سوپر پیکسل ایجاد گردد. البته این مهم ترین بهای این مزیت، کاهش رزولوشن نهایی است که معمولاً یک چهارم حداکثر رزولوشن سنسور خواهد بود. در این بین می توانیم به سنسور 48 مگاپیکسلی IMX586 سونی اشاره کنیم که از پیکسل های بسیار کوچک 0.8 میکرونی بهره می برد ولی با بهره گیری از این فناوری، می تواند معادل یک سنسور 12 مگاپیکسلی مجهز به پیکسل های 1.6 میکرونی انجام وظیفه کند.

چرا سرعت پیشرفت قابلیت های فیلمبرداری با گوشی این قدر کم است؟

دلایل بد بودن سنسورهای 100 مگاپیکسلی

تکنولوژی ترکیب پیکسل ها منجر به افزایش قابلیت های دوربین های 48 مگاپیکسلی شده است و در این زمینه می توانیم به گوشی هایی مانند آنر ویو 20 و ردمی نوت 7 اشاره کنیم. اما بهره گیری از دوربین 100 مگاپیکسلی فارغ از در نظر دریافت این تکنولوژی، یک چالش مهم به همراه دارد.

مهم ترین چالش مربوط به این سنسورها، قرار دادن تعداد بسیار زیادی پیکسل در یک فضای محدود است. یک راه چاره، افزایش اندازه سنسور است که البته این موضوع منجر به افزایش قابل توجه اندازه کلی دوربین و برآمدگی آن می گردد و به این راحتی ها نمی توان آن را عملی کرد. یک گزینه دیگر هم بهره گیری از پیکسل های بسیار کوچک و ترکیب آن ها با فناوری pixel-binning برای عکاسی در محیط های کم نور است.

در همین رابطه باید خاطرنشان کنیم که با توجه به بسیار کوچک بودن چنین پیکسل هایی، فناوری pixel-binning به احتمال زیاد نمی تواند کیفیت عکس ها را تا حد زیادی افزایش بدهد. یک دوربین 100 مگاپیکسلی مجهز به پیکسل های 0.3 یا 0.4 میکرونی با استفاده از فناوری pixel-binning در نهایت می تواند معادل یک دوربین 25 مگاپیکسلی بهره مند از پیکسل های 0.6 یا 0.8 میکرونی انجام وظیفه کند. در مقایسه با دوربین گوشی هایی مانند گلکسی اس 10 پلاس و پیکسل 3، چنین نتیجه ای چندان قابل توجه نیست. دوربین اصلی هر دوی این گوشی ها مجهز به سنسور 12 مگاپیکسلی دارای پیکسل های 1.4 میکرونی است. حتی دوربین 16 مگاپیکسلی مجهز به پیکسل های 1.22 میکرونی گوشی وان پلاس 6T که در زمینه عکاسی نسبت به رقبا حرف زیادی برای گفتن ندارد، حداقل بر روی کاغذ توانایی بیشتری نسبت به دوربین 100 مگاپیکسلی فرضی دارد.

حالت شب می تواند کیفیت دوربین گوشی های میان رده را شگفت انگیز کند

حتی اگر شرکت ها پیروز به ساخت سنسورهای 100 مگاپیکسلی بزرگ مجهز به پیکسل های 0.5 یا 0.6 میکرونی شوند، در نهایت با فناوری pixel-binning عملکرد آن ها معادل سنسور 25 مگاپیکسلی مجهز به پیکسل های 1 یا 1.2 میکرونی خواهد بود و این یعنی کماکان فاصله زیادی با دوربین های 48 مگاپیکسلی خواهند داشت.

دیگر چالش های پیش روی دوربین های 100 مگاپیکسلی

یکی دیگر از مواردی که در رابطه با دوربین های 100 مگاپیکسلی باید در نظر گرفته گردد، حجم فایل های خروجی است. یک عکس 40 مگاپیکسلی ثبت شده با پرچم دار هواوی بین 7 تا 15 مگابایت حجم دارد. این یعنی حجم عکس های ثبت شده با دوربین 100 مگاپیکسلی حدود 2 برابر خواهد بود. ضمناً نباید فرمت RAW را هم فراموش کنید زیرا مثلاً عکس های RAW گرفته شده با دوربین گلکسی اس 8 حدود 24 مگابایت حجم دارد ولی حجم عکس های DNG ثبت شده با دوربین میت 20 پرو حدود 80 مگابایت از حافظه را اشغال می نمایند.

البته از آنجایی که دوربین های 48 مگاپیکسلی و 40 مگاپیکسلی به صورت پیش فرض برای عکاسی از فناوری pixel-binning استفاده می نمایند، برای دوربین های 100 مگاپیکسلی هم احتمالاً شاهد این رویکرد خواهیم بود. ولی به هر حال حتی در صورت بهره گیری از این فناوری هم بالاخره حجم عکس های نهایی بیشتر خواهد بود ولی خوشبختانه با استفاده از فرمت هایی مانند HEIF می توان بدون کاهش کیفیت عکس، حجم آن ها را کاهش داد. بنابراین اگرچه این یک چالش محسوب می گردد، ولی پشت سر گذاشتن آن چندان هم سخت نیست.

دوربین پاپ آپ بهترین راه چاره برای کاهش حاشیه های نمایشگر است

به غیر از این موضوع، باید به موضوع پردازش تصویر هم اشاره کنیم. این روزها، بخش اعظمی از فرایند عکاسی با دوربین گوشی های هوشمند در پشت صحنه اتفاق می افتد و تکنولوژی هایی مانند ترکیب فریم های مختلف و یادگیری ماشینی، به بخش جدایی ناپذیر دوربین گوشی ها بدل شده اند. امروزه، تنها بعضی از تراشه ها از پس پردازش های مربوط به سنسورهای 48 مگاپیکسلی برمی آیند و این موضوع برای سنسورهای با رزولوشن بالاتر برای تعداد بسیار کمتری از تراشه ها صدق می نماید.

کوالکام چندی پیش اعلام نمود که بعضی از جدیدترین تراشه های این شرکت، از عکس هایی با حداکثر رزولوشن 192 مگاپیکسلی پشتیبانی می نمایند که البته این موضوع برای عکس هایی است که هیچ عملیات پردازشی روی آن ها صورت نمی گیرد. اما پشتیبانی صرف بر روی کاغذ با اجرایی شدن این مشخصه فرق دارد. در حال حاضر ذخیره سازی عکس های RAW ثبت شده با دوربین میت 20 پرو اندکی به طول می انجامد و در این زمینه تأخیر دارد و ضمناً می توانیم به نوکیا 9 مجهز به دوربین پنج گانه 12 مگاپیکسلی هم اشاره کنیم که پردازش عکس های ثبت شده با آن ها تا حد زیادی طول می کشد.

با وجود اینکه تا حالا از موضع منفی به دوربین های 100 مگاپیکسلی پرداختیم، بهتر است که به یکی از مزایای آن هم اشاره کنیم. یکی از مهم ترین مزایای آن، امکان زوم نرم افزاری باکیفیت است. اما زمانی که شرکت ها به بهره گیری از دوربین های زوم پریسکوپی باکیفیت روی آورده اند، چه لزومی به تعبیه دوربین های رزولوشن بالا برای افزایش کیفیت زوم های نرم افزاری وجود دارد؟ در هر صورت اگر این دوربین ها نتوانند عکس های باکیفیت و جذابی را در محیط های کم نور ثبت نمایند، باید بگوییم که دوربین های 100 مگاپیکسلی عمدتا یک ویژگی پرسروصدا ولی نه چندان با فایده خواهند بود.

دوربین های سه بعدی ToF به این زودی ها گوشی های هوشمند را ترک نمی نمایند

منبع: Android Authority

miniman.ir: مرد کوچک | مجله سبک زندگی و کسب و کار

miniset.ir: مینی ست | مجله خانواده و موفقیت

منبع: دیجیکالا مگ
انتشار: 17 اردیبهشت 1401 بروزرسانی: 17 اردیبهشت 1401 گردآورنده: kurdeblog.ir شناسه مطلب: 20537

به "بهره گیری گوشی ها از دوربین 100 مگاپیکسلی اصلا ایده خوبی نیست" امتیاز دهید

امتیاز دهید:

دیدگاه های مرتبط با "بهره گیری گوشی ها از دوربین 100 مگاپیکسلی اصلا ایده خوبی نیست"

* نظرتان را در مورد این مقاله با ما درمیان بگذارید